text 107: Anna Argemí, ¿Tenían razón los colapsólogos?


Debo confesar que hasta hace poco no daba mucho crédito a las teorías de los colapsólogos y creo que por dos razones. De entrada, porque soy una persona de espíritu más bien optimista y me fastidia tener que echar un vistazo al lado oscuro de la fuerza. Y también porque, desde mi humilde perspectiva, la colapsología ha surgido en Francia porque esta es tierra abonada para estos discursos. No creo equivocarme si afirmo que se conoce al francés medio como un râleur, adjetivo que podríamos traducir por quejicaprotestón: la típica persona que siempre va a encontrar pegas a cualquier escenario que se le presente, por idílico que parezca.
Mal está decirlo pero debo confesar igualmente que desde hace un par de semanas me digo que estos agoreros deben llevar algo de razón. ¿Cómo sobrevivir cuando 'la farmacia del mundo' (China) cierra por defunción? ¿Cómo seguir comiendo sano si la fruta y la verdura viene de las antípodas y ya nadie está por la labor, ni allí ni aquí?
https://elpais.com/elpais/2020/04/01/alterconsumismo/1585744757_084235.html?fbclid=IwAR1H_e-YBh7D6zFfuBhqmofIVK_fPcnOGbSV-ksn1wpVrUk1xkIhVdMqij0

Comentaris

Entrades populars d'aquest blog

Percepció i selecció natural 2.

Gonçal, un cafè sisplau

La ciència del mal (Simon Baron-Cohen).